Vay Arkadaş

Sınavlar başlıyor , artık çok yazamam, derslere konsantre olmaya çalışıyorum sadece. Bu dersler , okul çok başka bir yerden bize birsürü şey katıyor aslına bakarsanız:

Birsürü iletişim etkileşim ve arkadaşlık...

her 7 senede bir arkadaşlarımızın yarısını kaybederiz ve o yarısı yerine yenileri gelir , arkadaşlık bir devirdaimdır. Hep değişir o kişiler bulunduğunuz konuma , yere göre.

mesela bi ilker talat can kutlucan var ( şu an gömüyorum onu ) bizim bölümde kendisi, okula gelmezse hiç görüşmeyiz biz bunla , biz bu herifle ilkokulda dershanede bi de lisede dershanede aynı sınıftaydık; hep ortak yönlerimiz bizi bir araya getirdi: ders olsun motor olsun okul olsun, bunlar hep bizi birleştirdi ve malesef ki biz okul bitince yine pek görüşmeyiz. bu herifle aramız gayet iyi, kimseye de sitem etmiyorum; belki de ben malım millet zor katlanıyor bana bilemiyorum.

iyice ifşa edeyim :

bu işler böyle , ortak yön kalmayınca ortak yer kalmayınca kimse kimseyle görüşmüyor malesef.

bi arkadaşım vardı kız , yemek yemeye falan giderdik okulda , bol bol sinemaya giderdik , vakit gecirirdik caydır kahvedir kütüpte takılırdık. daha sonra o mezun oldu evlenecek oldu sözlendi gitti. artık onla da -telefonla bile- görüşmüyoruz iletişim kurmuyoruz. ahh o günler dedirtiyor bana kendisi. (sansür)



Şimdi kim bilir kimlere öğretmenlik yapıyor. Arkadaşımıza burdan başarılar dileyip selamlarımızı gönderiyoruz.

Mesela bizim bölümdekiler , dersler itibariyle sürekli beraberiz keratalarla , sağolsunlar bende emekleri çok, onların sayesinde birçok dersi geçtim çok yardımcı oldular. ben de elimden geleni yaptım onlar için hepsi süper adamlar. fakat okul birgün bitecek, çok meraktayım acaba görüşecekmiyiz onlarla yollar ayrıldığında...

Görücez bakalım nasıl olacak...

Sizin de varmı yıllardır görüşüp kopmadığınız arkadaşınız ? yıllardır bütün samimiyetinizi gösterdiğiniz dostunuz? ama az değil böyle 8 senedir falan? benim yok açıkçası öyle uzun dönemli kendimi yanında rahat hissettiğim kankama... aaa bi tane var onla da arada sırada görüşürüz ; unutturdu kendisini, fantastik değişik bir insan, içinde iyi biri var onun.
..... ama fotosunu bulamadım ;(

kimi çoğu hayırsızdır pek aramazlar eğer siz de aramazsanız... bazıları öyle değildir sık sık görüşelim takılalım bişeyler yapalım vs derler. işte onlar sizden çok farklı olsada görüşürsünüz sık sık; eğer siz de hayırlıysanız....

bazen aylarca aramayıp sormayıp sonra dönen arkadaşlar olur, hani herkesin lise tayfası vardır ya , o yok bende , sadece bi kişi kaldı valla :)

Bazıları da çeker gider başka diyarlarda yeni yollara saparlar aniden. belki de siz ikna etmişsinizdir gitmesi için.... işte bazen bazı insanların gitmesi aranızdaki bağı daha da güçlendirir , onu daha yakında hissedersiniz.

arkadaşın arkadaşı , seninde arkadaşın olabilir.işte o; seni o arkadaki çimlere gömen eski sevgiliye duyduğun siniri paylaştığın kişidir




hepsiyle yıllarca görüşmek isterim , bütün arkadaşlarımı olabildiğince çok sevmeye çalıştım. fakat kimisi kıymet bilmiyor, bir kısmı sana hakaret ediyor kendisini çok birşey sanıyor seni küçümsüyor. kimisi çok değişiyor cin olmadan adam çarpmaya kalkıyor. biz ise napıyoruz bu sırada? o arkadaşlığı kurtarmaya çalışıyoruz. YANLIŞ. çok yanlış. bir arkadaşlık bitiyorsa bitmeli. muhtemelen sizi küçümseyen horgören kendini beğenen kişi kendi iç dünyasıyla , o kalbindeki insanla barışık değildir. siz ne olursanız olun kendi benliğinizden ödün vermeyin. çocuksu biriyseniz o çocukluktan vazgeçmeyin mesela. tabi o çocukça tavırları dizginleyebilirsiniz. ama kimse sizden olgun olmanızı beklemiyor. dürüst ve iyi insanlar sizin sadece dürüst olmanızı beklerler.

Chesterfield ekibinde çalışmak üzere mas danışmanlık diye bir firma beni bulmuştu. aradılar ; a2 ehliyet istiyolarmış. okey dedim görüşmeye gittim. 42 kişiyi eleyip beni seçmişler. nasıl sevinmiştim anlatamam. çok istiyordum o işi , çünkü o zamanlar yukarda bahsettiğim sevgilimden yeni ayrılmıştım. 4 kişi olacaktık. içimden sürekli "ne olabilir ki 4 arkadaş 10 numara takılırız" diye düşünüyodum.

hiç öyle olmadı arkadaşlar. o kadar farklı insanlar var ki , o kadar acayiplerdi ki. bu acayiplik benim kıllığımla ekstra reaksiyona giriyordu. enerjimiz bitiyordu. etrafındakilere o kadar yüksekten bakıyorlardı anlatamam sizlere... o tipleri bilirsiniz , hani lisenin kuul çocukları sanırlar kendilerini artis gezerler hep ama hepsi samimiyetsizdirler. insanları gömmeye yer ararlar. ben de öyle mücadeleci biri değilimdir, son günlerde bırakmıştım mücadeleyi , az takılmaya çalışıyordum onlarla. çok farklıydık çünkü. fakat bu bile battı onlara " niye bizle takılmıyorsun tek takılıyorsun" diye trip attılar bana. aslında ne takılacam siz gibilerle olurdu cevabım , fakat diyemiyosun , iş işte.

Denginiz olmayanlarla takılmayın arkadaşlar. ben gibi boka batarsınız. denk derken : insanlık açısından denk diyorum.



o kız ne huysuzdu arkada bee arkamda oturan, elimden geldiğince iyi niyetli hassas davrandım ama hep suratsız hep uyuzdu.işte chester ekibinde arabalarımız buydu.


kısacası , siz değişen insanlara ayak uydurmaya çalışmayın, bırakınız gitsinler kendi yollarına. ben burdaki dostlarımın sayısının 10 katı kadar kişiyle kavgaettim. kendi açımdan bakınca hepsi samimiyetsiz ve duvarlarını kalınlarştıran insanlara dönüşüyorlardı. eminim onlardan çok daha iyilerini bulacaksınız. aradığımız şey samimiyet olmalı. insanların duvarları ince olmalı. kısa sürede insanların kalbine inebiliyorsanız ne mutlu size. unutmayın mühim olan sizin mutluluğunuz , arkadaşınız diye sizi kırmalarına izin vermeyin.samimiyeti elden bırakmayın , asla ama asla kendinize yabancılaşmayın, kendimiz olalım. başkasına benzemeye çalışmayalım. işte kendimizle barışık olup özümüzü bulursak gerçek arkadaşlara gerçek anılara sahip oluruz. hepimiz için böyle. emin olun etrafınızdaki bir çok ilişki yalan üzerine kurulu.

insanların kendilerine söyledikleri yalanlar üzerine kurulu.

eminim ki hepimizin birçok dostu olacak,

bizi düşünenleri unutmayalım biz de onları düşünelim.

iyi geceler :)